"Türk senaristi ‘Lost’ izleyip ‘Kınalı Kar’ yazan şizofrendir." diyen Birgören, ‘Gökdelen yıkılır’ yazsan, yapımcı ıslak odunla döver. Lost’u benim yazdığımı düşünün. Yapımcı şunları diyecek: Jack-Cenk, Sawyer-Seyfi, Kate-Kezban olsun. Kezban ikisi arasında kalsın. Dizinin ismi Kayıp Aşk olsun. Uçağı boşver. Adayı nereden bulayım, git Şile’de çek." diye konuştu.

 

 

 

Onu bilsem bir daha yazarım. Karagül’ün farkı samimi, sıcak anlatımı, tribünlere oynamaması. Masallardan çok fazla beslenen bir senarist ekibiyiz, anneannelerimizin hikayelerini Kadriye’den duyabilirsiniz. Masalın bittiği yer dizinin bittiği yerdir. Seyirci ile aynı dili konuşuyoruz.

 

Anadolu’da 45 yaş üstü ev kadını seyirci kitlesi Karagül’ün başarısının sebebidir. Sosyal medyada Karagül’ün esamesi okunmuyor. Çünkü benim seyircim internetten uzak, tweet nedir bilmez.

 

 

Bu cümleyi meslektaşlarıma haksızlık olarak görüyorum. Ortaya çıkan işler bu düşünceyi besliyor. Lost’u benim yazdığımı düşünün. Yapımcı şunu diyecek; “Jack, Cenk, Sawyer, Seyfi, Kate, Kezban olsun, adayı uçağı boşver. Seyfi köyün belalısı olsun, Cenk o köye gelen doktor olsun. Kezban da ikisinin arasında kalsın, bunun da adı Kayıp Aşk olsun. Adayı nereden bulayım, git Şile’de çek.” Bizden bu yüzden Lost çıkmıyor. Yapımcıyı suçlamamak lazım, o da kendince haklı.

 

 

Dünyaya uzaylı indiği zaman mutlaka New York’a iner ve İngilizce konuşur. Nevşehir’e inmiş bir uçan daireden Türkçe konuşan biri çıkınca millet “hadi be” der. Bu bir algı yönetimi. O yaptı ise öyledir diyoruz. Kuyunun dibindeki kurbağa için gökyüzü kuyunun ağzı kadardır.

 

Türk sinemasında çok az namaz kılan, kurban kesen vardır. Bu tür sahneleri biraz arttırırsan şeriatçı derler, oysa Amerika’da kilisenin olmadığı sahne yoktur. Amerikan filmlerinde mutlaka noel olur, ama bizim Türk sinemasında “bugün de Regaip kandili” denilmez. Piyasayı onlar belirliyor, siz öykünen tarafta kalıyorsunuz. Bu nedenle onlarla yarışamıyoruz.