Modern hemşireliğin kurucusu kabul edilen Florance Nightingale'in doğum günü olan 12 Mayıs, tüm dünyada hemşireler günü olarak kutlanıyor. Sağlık sisteminin işler konumda kalabilmesi için önemli konumda olan hemşirelerin sorunları ise sağlık kamuoyunun gündeminde. Sağlık Hizmetleri Sendikası (SAHİM-SEN) Genel Başkanı Özlem Akarken, hemşirelerin karşı karşıya kaldığı sorunlar üzerine açıklamada bulundu. Akarken şunları söyledi:“2018 yılında hemşireler gününde söz verilen 3600 ek gösterge düzenlemesinin, 10 Mayıs’ta planlanan toplantısı ertelendi. Oysa ki; Mayıs ayında 3600 ek gösterge çözümleneceği devlet büyüklerimiz tarafından duyurulmuştu. Mayıs ayının ortasına yaklaştığımız bugünlerde eğitim öğretime göre kademeli bir göstergenin verilmemesi, liyakate dayalı atamaların yapılmaması, siyasi kararların alınması, yeterli sayıda hemşireye iş verilmemesi, yetkili ama etkisiz sendikanın ileriyi görememesi uygulanan politikaların düzensiz ve yetersiz olması, sağlık sisteminde büyük sorunlara yol açıyor.”

‘EMEĞİN KARŞILIĞI ALKIŞLARLA, VAATLERLE DEĞİL ÖZLÜK HAKLARINDA DÜZENLEMEYLE OLMALI’

Hemşirelik mesleğinin tarihte önemli aşamalar kaydederek geliştiğini ifade eden Akarken, “Hemşirelik, önemli aşamalar kaydederek savaşta ve barışta önem arz eden meslek grubu olmuştur. Bu özel günde gönül isterdi ki SAHİM-SEN olarak hemşirelerin başarılarını, mutluluklarını ve refah düzeylerini konuşalım ancak işini layıkıyla yapmaya çalışan hemşirelerin yaşadığı sorunlar her yıl bir önceki yıla göre daha da artmakta. Hemşireleri sadece 12 Mayıs haftasında diğer sağlık kurum çalışanlarını ise meslek günlerinde hatırlamak onların mücadelelerini, sıkıntılarını, beklentilerini yılda bir gün konuşmak elbette yeterli olmaz. Bizim amacımız öncelikle bir hekim kolay yetişmediğini, hemşirelerin en büyük sorunu olan bağımsız bir meslek vurgusunu dile getirerek, hemşirelerin diğer sorunlarına değinebilmektir. Sağlık hizmetinin bir ekip işi olduğunun sözde değil idari kararlarla da ortaya konulması, sağlık sisteminde hekimin verdiği tedavi hizmetlerini yerine getiren hemşirelik mesleğinin yöneticiler, sağlık ekibi ve toplum açısından bağımsız bir meslek olarak görülmesi gerekir.’’ dedi.

‘’NÖBET ÜCRETİ KANUNDA VAR UYGULAMADA YOK’’

Akarken, açıklamasının devamında şunlara dikkat çekti: ‘’657 Sayılı Kanun’un ek 33. Maddesinin 3. Fıkrasında “İcap nöbeti tutan ve bu nöbet karşılığında kurumunca izin kullanmasına müsaade edilmeyen memurlar ile sözleşmeli personele … icap nöbet ücreti ödenir” ifadesine yer verilmek suretiyle memurlar ve sözleşmeli personelin de icap nöbeti tutabileceği ve tuttukları nöbet karşılığı izin kullanmasına müsaade edilmeyen memur ve sözleşmeli personele icap nöbet ücreti ödeneceği açıkça düzenlenmiştir. Kanun hükmü açık olup, bu hükümden icap nöbetinin sadece uzman hekimlerin tutabileceği bir nöbet türü olmadığı sonucuna ulaşılabilmektedir. Lakin kanunun açık hükmü karşısında, idarenin yönetmelik hükmüne dayanarak yaptığı yoruma bağlı olarak son zamanlarda tesis etmiş olduğu idari işlemle icap nöbetinin hekim dışı sağlık personeline ödenmemesi hiçbir hukuki dayanağı olmayan, hukukun temel ilkelerini hiçe sayan, kanuna aykırı bir işlemdir.’’

‘’SORUNLARI SIRALAMAK İSTERSEK ÜÇ BASAMAKLI SAYILARA ULAŞIRIZ’’

Hemşirelerin güncel sorunlarını maddeler halinde sıralamak istersek üç basamaklı sayılarak ulaşırız diyen SAHİM-SEN Genel Başkanı Akarken, günümüzde yaşanan sorunları başlıklar halinde derledi:

1. Hemşire işgücü planlaması yapılmadan, çok sayıda hemşirelik okulu açılması, ihtiyaç ve kapasiteyi aşacak sayıda kontenjan ayrılması, sağlık kurumlarında yetersiz sayıda hemşire çalıştırılması, mezuniyet sonrasında ise atama sorununun olması,

2. Hemşirelik okullarına hemşirelik dışı yönetici atanması ve öğretim elemanı olarak hemşirelik dışı (hekim, veteriner, biyolog, kimyager vb.) akademisyen ataması yapılması,

3. Sağlık Bakım Hizmetleri Müdürlüğü ve servis sorumlu hemşirelerinin liyakatle değil, siyasi kararlarla belirlenmesi ve liyakat aranmadan hemşirelik dışı atamaların yapılması,

, 4. Hemşirelik yasası ve yönetmeliğinin işlevsel kılınmaması, mevzuatın hemşirelik yasa ve yönetmeliğine göre düzenlenmemesi,

5. İşe yeni başlayan hemşirelerin oryantasyon süreçlerinin yetersiz olması, deneyim kazanmadan ağır hastalara bakmak ve yoğun kliniklerde çalışmak zorunda bırakılmaları,

6. Hemşirelik yönetmeliğinde de tanımlanmış olan diyaliz hemşireliği, halk sağlığı hemşireliği, iş sağlığı hemşireliği vb. hemşireliğin özel alanlarının yok edilmesi,

7. 24 saat hizmet veren bir alan olmasına rağmen, hastanede düşük maliyetli ve düşük standartlı yemek hizmeti verilmesi, çalışma ortamlarında giyinme, dinlenme ve hasta eğitim odaları vb. ihtiyaç alanlarının olmaması/yetersiz olması, nöbetten çıkma yılının yirmi beş yılın üstünde idarenin inisiyatifinde olması yasal olarak otuz yılın üzerindekilerin nöbetten çıkması,

8. Personel taşıma servis imkânlarının olmaması, her kuruma kreş zorunluluğunun olmaması, ödenen kıyafet bedellerinin günümüz şartlarına uygun olmaması,

9. Maaşlarının giderlerini karşılamada yetersiz kalması, Üniversite, Sağlık Bakanlığı, TSK’ya ait sağlık tesislerinde görev alan hemşirelerin farklı ücret ve istihdam şekillerinde çalıştırılması, hemşirelerin insanca yaşamalarını sağlayacak ücret politikalarının olmaması ve buna yönelik iyileştirmelerin ötelenmesi, hemşirelerin 4/B,4/C ve 4/D gibi sosyal haklarından mahrum ve düşük maaşlı statüde istihdam edilmeleri, maaşların iki kısımda ödenmesi,

10. Hemşirelere iktidarlar tarafından defalarca seçim vaadi olarak söz verilen 3600 ek gösterge hakkının verilmemesi ve fiili hizmetin geriye dönük uygulanmaması, özellikli birimlerin yeniden düzenlenmesi,

11. Hemşirelerin en fazla şiddete maruz kalması, güvenli çalışma ortamlarının oluşturulmaması, hemşirelerin, nitelikli ve güvenli hemşirelik hizmetlerinin sunumuna yönelik taleplerinin, politika yapıcılar, karar vericiler ve yöneticiler tarafından duyulmaması,

12. Hasta bakımında aktif olarak görev yapan sağlık personellerinde tecrübeleri baz alınarak birebir hasta ve hasta ile temasta olan çalışanların bilime çok fazla katkıları olacağı gözden kaçırılmamalıdır.

13. Bilimsel gelişim ve hizmet içi eğitim için idari izin düzenlenmesi ve uzman unvanı alan hemşirelerde uzman kadrosuna ait ödenekten faydalandırılması,

14. Emeklilikte yaşa takılanların sorunlarının bir an önce çözülmesi sağlanmasıyla emek verdikleri camia da saygınlık görmeleri sözlerle değil acil düzenlemelerle olacaktır.