Konuyla ilgili açıklama yapan Müzeyyen Topçu Tan şu görüşlere yer verdi:  “1943 yılında adı konan Otizm Sendromu,  iletişim, sosyal ilişkiler ve sosyalleşmeyi engelleyen nörolojik bir bozukluk ve çoğunlukla hayat boyu süren bir rahatsızlıktır. Otistik çocukların en belirgin özellikleri arasında;  iletişim kuramamak, gözlerimizin içine bakamamak, cümle kuramamak, duygularını ifade edememek gibi unsurlar sayılıyor.

2 Nisan, Birleşmiş Milletler'in kararıyla 2008 yılından itibaren dünyada otizm konusunda farkındalık yaratmak ve sorunlara çözüm bulmak amacıyla  “Dünya Otizm Günü” olarak kabul edildi ve her yıl Nisan ayı boyunca dünya genelinde otizmle ilgili araştırmaların teşvik edilmesinin ve otizmin bilinirliği artırılarak erken teşhis ve tedavinin yaygınlaştırılmasının hedeflenmektedir.

Otizmli çocukların tek tedavilerinin eğitim olduğunu vurgulayan uzmanlar “eğer çok yoğun eğitim alabilirlerse, bu çocukların akranları gibi olma ve hayatın içinde yer alma şansları vardır” diyorlar. 

Ancak ülkemizde bu özel çocuklar, eğitim merkezlerin sayısının azlığı, eğitim süresinin kısıtlı olması ve verilen eğitimin birebir olamaması yüzündenhayatın içinde yer alamıyorlar. Ülkemizde bu alanda eğitim almış eğitmen sayısı oldukça yetersiz. Öğretmen açığı yüzünden bu özel çocuklar kapalı dünyalarından çıkamıyor ve sırf eğitimsizlik yüzünden, toplumun içinde yer alamıyorlar.

Otizmli çocukların durumu,  anne, baba, kardeş, özel eğitim öğretmeni ve doktorlarını da yakından ilgilendirdiği için, bu kişilerin de eğitilmesi gerekiyor.  Ciddi bir eğitim boşluğundan söz eden uzmanlar, buna karşı derhal önlem alınması gerektiğini vurguluyorlar. 

Gelişmiş ülkelerde, otizmli çocuklara haftada 40 saat eğitim veriliyor.  Ancak ülkemizde ve kentimizde ki okullarda bu sayı çok çok az çünkü Özel Eğitim Fakültesi mezunu eğitimci sayısı az. AKP hükümetinin günü kurtarma politikaları burada da kendini gösteriyor. Mevcut öğretmenlere 1-2 aylık eğitim kursları vererek, bu özel çocuklara öğretmenlik yapmalarını teşvik ediyor. Dolayısıyla bu okullar, eğitim merkezinden çok, bakımevlerine dönüşüyor. 

Kısaca bu merkezlerin, özel çocukları tamamen hayata kazandırması mümkün değildir.  Çünkü bireysel eğitim şarttır,  çünkü her çocuğa farklı bir eğitim verilmesi gerekmektedir.

CHP Kocaeli Çevre ve Sağlık Komisyonu olarak, kentimizde ki otizmli çocukların yanı sıra özel eğitim alması gereken tüm çocukların ve ailelerinin sorunlarının çözümü için yanlarında olduğumuzu kamuoyuna saygı ile duyururuz”