Bu şahane bir şey! Genetik, ailecek yaşımızı göstermiyoruz. İkokuldan beri dans ediyorum, sonra konservatuvar... Kendimi yeniliyorum, “Benden geçti” demiyorum. Daha yapacağım çok hayalim var. İçimdeki küçük büyüdü büyüdü ergen oldu!

“Kızım yaşıtların torun torba sahibi oldu, bu ne?” diyenlere kızıyor musunuz?

Hayır hiç kızmıyorum, eğleniyorum. Daha neler diyorlar! Herkes beni sevmek zorunda değil, kendimi ispatlamak derdinde değilim. “Yonca’dır, yapar” dedikleri noktadayım.

Bir kırılma noktası var mı bu konuda? 

Biri babamı çok erken yaşta kaybetmem, diğeri 99 Depremi. Hayata bakış açımı değiştirdi bu iki olay. Deliler gibi çalışırken, “Bir dur ve erteleme” demeyi öğrendim.